vrijdag 13 november 2009, 07:00

49. Guus Hiddink

Guus Hiddink is de nieuwe verlosser. Aan het begin van dit decennium was Guus een sympathieke, ietwat saaie voetbaltrainer met wisselvallige resultaten (veel succes met Nederlandse teams, weinig met buitenlandse); aan het eind van dit decennium is hij een globetrottend, probleemoplossend genie dat praktisch elk team tot de halve finale van elk groot toernooi kan brengen.

Johan Cruijff -de original verlosser- heeft het in de jaren nul volledig laten afweten. Godzijdank is er Guus. Binnen tien jaar redt hij Zuid-Korea, Australië, Chelsea en Rusland. In tegenstelling tot Cruijff focust hij niet op het individu, maar stimuleert hij teamgeest, en vooral: kameraadschap. Guus krijgt het voor elkaar om met een kneep in de wang of een aai over de bol het hele Zuid-Koreaanse elftal en zelfs Didier Drogba in het gelid te krijgen.

Hét jaar is natuurlijk 2002. Nederland doet niet mee aan het WK door een wanpresterend elftal onder Louis van Gaal en Guus krijgt met zijn Koreaanse selectie de volledige aandacht en sympathie. Guus weet het gebrek aan individuele genialiteit te compenseren door slimme tactiek, fitheid en een ongekende strijdlust. Het brengt zijn team tot aan de halve finale (door typisch Nederlandse Angstgegners als Portugal en Italië te verslaan), waar hij er door Duitsland wordt uitgeknikkerd. Sommige dingen veranderen niet.

Met medeneming van de meest getalenteerde Zuid-Koreanen vertrekt hij naar PSV waar hij Nêerlands beste team van de jaren nul bij elkaar smeedt, met als hoogtepunt het net niet halen van de finale van de Champion’s League. (Maar goed ook, anders hadden we de legendarische finale Liverpool – AC Milan moeten missen.)

Bij PSV heeft Guus zijn volgende geniale ingeving: als een team eenmaal staat, hoef je echt niet elke week op de bank te zitten. Je kunt best een paar weken iets anders doen. Zo ontstaat de duobaan: naast PSV gaat hij Australië coachen.

Met precies dezelfde ingrediënten als in Zuid-Korea plus de support van John Travolta (John Travolta support video, damn verwijderd) weet hij een nog groter gebrek aan individueel talent te compenseren. Australië plaatst zich, ten koste van Uruguay, voor het WK 2006, om daar in de achtste finale te stranden.

Verlosser zijn wordt een Nederlands exportproduct, maar vaak blijken het valse profeten. Dick Advocaat in Zuid-Korea, Pim Verbeek in Australië, Don Leo Beenhakker in Trinidad en Tobago en Polen: het is niet slecht, maar de touringcars met Koreanen gaan nog steeds naar Varsseveld en als er een Pool bij Beenhakker thuis komt is dat waarschijnlijk alleen om een leiding te leggen.

Guus staat nu voor de zware taak om Rusland te redden. Zal hij het met de vertrouwde ingrediënten plus steun van Poetin plus flink wat individuele klasse naar the next level weten te tillen? Tijdens het EK in 2008 was de Nederlandse sympathie ineens stukken minder. Maar dat is nu eenmaal het lot van de Nederlandse verlosser. Vraag maar aan Cruijff.

Jaren negentig equivalent: Johan Cruijff

Lezersvraag: Gaat Guus in de jaren tien wél finales halen en zo ja met wie?

Deel via Twitter of Facebook

3 reacties

13 november 2009
Adrianus

Zolang ze hem maar een normaal bakkie pleur geven, en bij wijle en tijd een peukkie zal dat allemaal geen probleem zijn.

Met wie? Wie het maar net nodig heeft. Zijn tenslotte 5 kansen.


13 november 2009
Flobak

Dank voor het in herinnering brengen van Het wonder van Istanbul (dat was ik ook vergeten, dat die finale zo heette, maar ook dat weet ik weer.) Onwaarschijnlijke wedstrijd, dat is nog eens terugkomen. Tjonge.


19 november 2009
simber

Nou, dat dingetje met Rusland is dus mooi mislukt:
http://voetbal.nos.nl/nieuws/artikel/ID/tcm:45-597203/

De Zips zijn nu echt afgelopen (Ik hoop dit de komende weken nog vaak te kunnen zeggen; morgen bijvoorbeeld als Balkenende Europameister wordt.)